Oczywiste radości: Jak gryzonie bawią się i dlaczego to ważne
Gryzonie potrafią się "śmiać"
Istnieją dowody naukowe sugerujące, że gryzonie, szczególnie szczury, potrafią wydawać dźwięki, które można porównać do śmiechu. W badaniach zauważono, że szczury wydają wysokie dźwięki, często oscylujące w okolicach 50 kHz, w odpowiedzi na przyjemne bodźce, takie jak drapanie czy zabawa. To zachowanie może wskazywać na to, że gryzonie doświadczają pewnej formy przyjemności i satysfakcji podczas zabawy.
Gryzonie często bawią się z innymi osobnikami swojego gatunku. Mogą prześladować się nawzajem, chwytać się za ogony, kopiąc się i wydając dźwięki. Ta forma zabawy może pomagać im w rozwoju umiejętności społecznych i budowaniu więzi z innymi zwierzętami. Również zabawa z opiekunem może być źródłem przyjemności dla obu stron.
Szczęśliwy szczurek
Zabawa z przedmiotami
Podobnie jak koty lub psy, gryzonie mogą bawić się różnymi przedmiotami. Mogą to być kawałki drewna, papierowe rurki, piłki czy nawet plastikowe butelki. Zabawa z przedmiotami pomaga im rozwijać zdolności motoryczne i intelektualne. Dodatkowo pozwala na okiełznanie uzębienia i potrzeby gryzienia.
Wiele gryzoni uwielbia zabawę w poszukiwanie jedzenia, które jest ukryte w różnych miejscach. To nie tylko dostarcza im rozrywki, ale również ćwiczy ich zmysły węchu i dotyku. To także forma mentalnej stymulacji.
Zabawa w kołowrotkach i labiryntach
Jeśli kiedykolwiek trzymałeś chomika lub myszkę jako zwierzę domowe, pewnie widziałeś, jak bawią się w kołowrotkach lub labiryntach z tunelami. To nie tylko forma zabawy, ale także aktywności fizycznej, która pomaga utrzymać ich zdrowie.
Dlaczego jest to ważne? Zabawa ma ogromne znaczenie dla gryzoni. Pomaga im rozwijać umiejętności społeczne, utrzymuje ich umysły i ciała w dobrej kondycji oraz po prostu sprawia, że są szczęśliwsze. Dla osób trzymających gryzonie jako zwierzęta domowe, zapewnienie im odpowiednich możliwości zabawy i stymulacji jest kluczowe dla ich dobrostanu.
Zabawa i przywiązanie do właścicielki
Gryzonie to nie tylko małe stworzenia, które jedzą i śpią. To także istoty zdolne do odczuwania radości z zabawy i interakcji społecznych. Zrozumienie tych zachowań pomaga nam lepiej opiekować się tymi niewielkimi towarzyszami i zapewniać im satysfakcjonujące życie.
Materiały źródłowe:
-
Panksepp, J., & Burgdorf, J. (2000). "50-kHz chirping (laughter?) in response to conditioned and unconditioned tickle-induced reward in rats: effects of social housing and genetic variables." Behavioural Brain Research, 115(1), 25-38.
-
Pellis, S. M., & Pellis, V. C. (1990). "Play-fighting differs from serious fighting in both target of attack and tactics of fighting in the laboratory rat Rattus norvegicus." Aggressive Behavior, 16(3), 185-201.
-
Simpson, E. A., Nicolini, Y., Shetler, M., Suomi, S. J., & Ferrari, P. F. (2017). "Prolonged effects of early mother–infant separation on social behavior in adult rhesus monkeys." Developmental Psychobiology, 59(3), 282-292.